Instagram, das war einmal

En toen… was mijn Instagram foetsie. Nou ja, niet helemaal foetsie, ik heb mijn account gedeactiveerd. Wie weet activeer ik hem ooit weer, maar op dit moment bevalt het me prima. Ik heb altijd wel moeite gehad met Instagram. Dat Facebook de eigenaar is bijvoorbeeld helpt absoluut niet, maar dat Instagram ook steeds meer Facebook-achtige trekjes krijgt nog minder: de tijden dat het een soort pirateneiland was binnen het Facebookbedrijf zijn geweest.
Inhoudelijk gezien is het gewoon altijd een kwestie van tijd geweest dat ik er genoeg van zou krijgen, en de tijd is gekomen om andere dingen te proberen.

Wat nu?

Instagram is duidelijk geen platform voor mij. Ik voelde altijd een zekere druk om met ‘iets’ te moeten komen, het heeft voor mij niets spontaans of creatiefs. Misschien dat ik een manier kan verzinnen waarop ik er anders mee om kan gaan, een manier waardoor ik duidelijk wél plezier in heb, maar er daagt me nog even niets.
Er zijn natuurlijk ook genoeg andere social media opties voor fotografen, maar ik heb er geen haast mee, en ik wil niet in dezelfde valkuil trappen als met Instagram. Misschien is Twitter ook helemaal niet zo’n gek idee voor fotografen – ik weet het, geen typisch fotografieplatform, maar Twitter is nu eenmaal meer mijn ‘ding’. Veel mensen zijn Insta-moe, en Twitter laat je foto’s tegenwoordig met rust, waardoor je niet bang hoeft te zijn voor de 4×5-dwangneurose. Tot die tijd post ik mijn plaatjes dus gewoon op Twitter en probeer ik deze site zoveel mogelijk bij te houden.